In geklets kan je niet wonen

Vandaag (13-4-21) hebben de woordvoerders uit de raad gesproken met dak en thuisloze jongeren.

De jongeren hebben hun ervaringen openhartig met ons gedeeld. Uit huis gezet omdat moeder is overleden en de corporatie jou vervolgens niet accepteert als huurder, gevangen zitten in een onveilige thuissituatie en dagelijks te maken krijgen met geweld. De verhalen zijn stuk voor stuk hartverscheurend.

Deze jongeren hebben nu een plek in de opvang en willen graag verder met hun leven. Ze worden daarin beperkt doordat de doorstroom naar andere woonruimte stagneert.

Noodgedwongen verblijven ze daarom acht maanden of langer in de opvang, terwijl ze daar dus eigenlijk niet meer thuishoren. Het aantal betaalbare woningen is schaars en veel van deze jongeren voldoen niet aan de eisen die door de corporaties aan huurders worden gesteld. Ze hebben geen vast of structureel inkomen en bij een aanvraag voor bijstand geldt een zoekperiode van 4 weken. In Deventer zijn wel een aantal woningen beschikbaar die via urgentie kunnen worden toegewezen, maar ook voor deze woningen is een wachtlijst van langer dan een jaar en zo loopt het systeem dus vast.

Er moet dus meer gebeuren en vanuit het Rijk zijn hiervoor ook middelen beschikbaar gekomen. In veel gemeenten wordt er al volop gewerkt met alternatieve woonvormen voor deze jongeren. Tot nu toe bleef het in Deventer vooral bij het ontkennen van de problematiek en was er vanuit het college weinig animo om iets te doen.

Nu het onderzoek naar de zwerfjongeren heeft aangetoond dat het aantal dak en thuisloze jongeren in onze gemeente veel hoger is dan eerder werd aangenomen. Wordt het tijd dat de politiek in Deventer dit probleem als prioriteit gaat beschouwen.

Hopelijk is na het gesprek van vandaag het gevoel van urgentie toegenomen en beseft men dat we dit probleem niet gaan oplossen door het op de lange baan te schuiven of eindeloos te praten.

In geklets kan je namelijk niet wonen en deze jongeren hebben nu onze hulp hard nodig.