Column: Hoe heurt ’t eigenlijk,

De voorjaarsnota is aan de raad gepresenteerd.
Zoals ieder jaar, is het weer een uitdaging, om te begrijpen wat er precies wordt bedoeld.
Een voorbeeld: Het college trekt een bedrag van € 13.000,- uit voor de bejegening.
Ik lees de zin nog een keer en probeer te begrijpen wat hier nu eigenlijk staat.
Omdat ik er niet uitkom, besluit ik om opheldering te vragen.
In de beantwoording wijst het college naar de raad. De raad heeft immers regelmatig haar zorgen geuit, over de wijze waarop mensen bejegend worden.
Het college heeft daarop besloten om 13 duizend euro, in te gaan zetten op verbeteracties.
Ik laat dit antwoord even goed tot me doordringen.
Dertienduizend euro voor verbeteracties, niemand weet wat dit precies inhoud,
maar het budget is alvast gereserveerd.
Ik probeer mij voor te stellen, hoe zo’n verbeteractie er in de praktijk uit zou kunnen zien.
In gedachte zie ik een Jort Kelder achtig type door de bedrijfskantine van het nieuwe Stadhuis rennen.
Hij vraagt de medewerkers, ‘ Hoe heurt ’t eigenlijk?’
Daarna volgt een soort Emiel Ratelband, hij schreeuwt de medewerkers toe ‘ Tsjakka je kunt het wel’ !
Als het niet zo triest was, zou je er ook om lachen.
13 duizend euro, om te leren hoe we op een fatsoenlijke manier met elkaar om gaan.
Wie verzint dit toch?Ik vraag stelselmatig aandacht voor een fatsoenlijke bejegening.
Het lijkt mij namelijk niet meer dan logisch dat medewerkers van de gemeente Deventer, in staat zijn, om op een fatsoenlijke wijze met inwoners te communiceren.
Niemand heeft dan ook gevraagd om deze dure verbeteracties.In een tijd waarin dit college kiest voor bezuinigingen, die Deventenaren en organisaties direct raken.
Mogen we toch op zijn minst verwachten dat men zelf ook wat zorgvuldiger kijkt naar de eigen uitgaven.
Een goed gesprek tussen college en werknemers, hoeft geen duizenden euro’s te kosten.
Met een beetje gezond verstand komen we veel verder.

Kitty Schmidt